`S war uffm Baader Hoinor soim Gebordsdag. In soim Gaadehaisl hodor alles schee härgricht khatt. Alle Disch u-färmisch uffgschdelld, mit Dischdegge, Aschebechor, Glessor, Dellor, Gedränke son breitgschdonne un Blaz for zwonzisch Leit. S‘isch gessä un gedrungge worre, gsunge isch worre, Witz son vorzehld worre un s’isch long noch Middornacht worre. Uff oimol sescht dä Hoinor zum Male (de Schwierorsuu vum Kaiser-Philp):„Du, Male, doi Lodde (im Male soin Gaul) geht do awwor ned roi!“ Seschd dä Male: Des glaabsch awwor, dass die do roi geht!“ Seschd dä Hoinor: „Äm leewe Dag ned gehd die do roi!“ Hano, s’isch driwor glacht worre un s’isch weidor gonge mit feiore, un dä Fall war erledischd. Äm zwaai rum sin dä Bitz Dietor un dä Male vorschwunde. No ja, des isch koim weidor uffgfalle, weil’s halt schun rechd spood wa. Un dä Woi un’s Bier waare a noch ned lää. Uff oimol, korz noch dä drei, fliegd die Dior uff, un äm Male soi Lodde dabbd uffgedaggld wie än Brauareigaul in’d Hidd roi. Hinnedro dä Bitz un dä Male hän gegrinst, wie än frisch gebuzde Dreggoimor. Des war vielleicht ä Gschraai. Un oinor hot hinnor dem Gaul di Dior zugebadschd (die isch nur noch inne uffgonge!). Dä Gaul hod vor laudor Fraid (odor Ongschd?) ins Dischduch gebisse, un Dellor, Flasche un Glessor sin in dä Schdubb rum gflowwe. „Dud den Gaul naus“, hen si all gschrawwe. Des Problem wa hald, dass di Lodde mit ärm Hinnordeil weddor di Dior gedriggd hod. No ja, donn hen mor si doch noch naus griggd. Dä Owend waar gloffe.`S isch blos noch uffgroomd worre. Awwor schee waar‘s! For onnere Leit waar’s awwor noch ned gonz rum! Ä Nochborsfraa hot selli Nacht ned schloofe kenne. Korz vor dä drei weckt si ihrn Monn un seschd: „Du, do isch aweil än Gaul vorbei gloffe!“ Seschdor: Isch glaab, du schbinsch mol widdor. Leg di no un schloof!“ Er hod awwor nimmi oischloofe kennä. Korz vor dä viere wecktor sie un seschd: „Du hosch Recht khad, jez här’s aa. Ich glaab, mir schbinne alle zwaai!“